Եկ ստեղծագործենք!!!

Բանաստեղծություններ գրել եմ դեռ 5-6 տարեկանում: Առաջին բանաստեղծությունը գրել եմ տատիկիս հետ: Վերնագրել եմ ԱՐՋԸ, բանաստեղծության 2 տողը ասել է տատիկս, իսկ մյուս 2 տողը`ես:
Ահա այդ բանաստեղծությունը.

Արջը

Արջը եկավ թմբլիկ-մմբլիկ

Տեսավ մի մեծ հավի ճուտիկ,

Թաքում գնաց բռնեց ճուտին,

Մենակ կերավ, առանց մեկի:

Հիմա գրեմ այն, ինչ որոշել էի Ձեզ ներկայացնել:

Իմ ստեղծագործությունները միտ եղել են հայրենիքի, եղանակի, զինվորի, Նոր տարվա մասին: Սակայն, վերջերս` այս ամսի 14-ին, գրեցի սիրո մասին: Ուզում եմ այն Ձեզ ներկայացնել: Մեկնաբանություններում գրեք,արդյոք Ձեզ դուր եկան? և որն է ավելի լավը, խնդրում եմ:  :smile:

Որոշել եմ

Որոշել էի Քեզ միշտ պահել իմ սրտում,

Որոշել էի այնտեղ տնակ տալ սիրուն,

Որոշել էի, որ էլ երբեք չես գնա,

Որոշել էի, որ միասին կմնանք:

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Ասա

Ինչու Դու ինձ խաբեցիր

Եվ դռները բացեցիր,

Ներս եկավ Արփինեն

Թալանեց անխղճորեն:

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Պարզապես

Ինձ մոտիկ չգաս,

Էլ ինձ չփնտրես,

Սիրում եմ ես Քեզ,

Էլ ինձ չտանջես,

Էլ չասես ոչինչ,

Էլ չհամառես,

Որոշել եմ ես

Չեմ սիրի էլ Քեզ,

Էլ չեմ երազի

Ու էլ չեմ փնտրի,

Կանտեսեմ ես Քեզ,

Կանտեսեմ և ինձ,

Կապրեմ ես մենակ,

Կապրեմ առանց Քեզ:

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Դու ես մեղավոր.

Իմ թույլ կողմը Քո հայացքն է,

Որով այրում ես Դու ինձ:

Ուժեղ կողմս քո ժպիտն է,

Որ էլ չես տալիս Դու ինձ:

Թե դու այրես այդ հայացքով

Եվ ինձ կանչես մեղմ ժպիտով,

Ես կանէանամ,անվերջ կմարեմ ու կանհետանամ:

Մտածիր ամեն խոսքդ արտասանելուց առաջ: Քո արտասանած յուրաքանչյուր բառը կդրոշմվի նրա սրտում  եւ կհիշեցնի Քո մասին: Խոսելուց առաջ մտածիր, Դու ուզում ես, որ նա Քո մասին մտածելով միայն այդ հիշի ...: