Երգ- Չսիրելու մասին

Երեւի ոմանք քեզ են տենչում,
Երեւի ոմանք տենչում են ինձ.
Իսկ մենք ձանձրույթից իրար տանջում,
Հոգնել ենք կյանքից ու իրարից:
Մենք ոչ սիրում ենք,ոչ էլ ատում,
Ամեն ինչ նույնն է ու ձանձրալի:-
Երեւի պետք է մի անջատում,
Եվ մի խանդ է պետք մեզ երեւի....
***
Երբ դուրս ես եկել նրա հետ փողոց,
Բայց ոչինչ չունես արդեն ասելու,
Երբ էլ չես զգում մի ջերմ թրթռոց,
Եվ շատ է թվում ճամփան անցնելու,
Երբ թեթեւ խոսքից վատ ես զգում քեզ
Ու նեղանում ես,զայրանում վրան,
Թեկուզ եւ հետո գրկես,համբուրես,
Զգա,որ արդեն չես սիրում նրան:
Երբ այն գրքերը,որ նա է կարդում,
Դու չես շտապում անհամբեր կարդալ,
Երբ այն.ինչ նա է սիրում,կարոտում,
Սիրով չես նայում ու մտերմաբար,
Երբ միայն-միայն նրան գրկելիս
Սիրահարված ես զգում անսահման,
Երբ չես կարոտում բաժանվելիս,
Զգա,որ արդեն չես սիրում նրան:
Սերն ուրիշ բան է ...Ու երբ դու թաքուն
Քո աշխարհն ունես,գաղտնիքները քո,
Երբ առանց նրա կարող ես կյանքում
Երջանիկ լինել քո հարկի ներքո,
Համեմատում ես երբ նրան անվերջ,
Երբ նկատում ես ,որ լավերը կան,
Երբ նա միակ չէ աշխարհում,քո մեջ-
ԶԳԱ, ՈՐ ԱՐԴԵՆ ՉԵՍ ՍԻՐՈՒՄ ՆՐԱՆ...