‹‹Արդարացված խախտումներ››

Երբ մտածում ես օրական քանի կանոն ես ‹‹խախտում›› ,ապա աշխատավարձդ չէր բավականացնի  եթե փոխհատուցեիր : Եթե կարող ես մի բան անել առանց օրենքը շրջանցելու` ինչու չանես: Երբեմն մտածում եմ նման մարդիկ ինքնահաստատման խնդիր ունեն, բայց երբ նույն կոնտեքստում դիտում եմ ինձ, ապա  ամեն կերպ փորձում եմ արդարաձնել ինձ կամ էլ    խոստովանել, որ խախտում եմ արել`չհասկանալով անելու իմաստը:Չեմ ուզում խորանալ  ,չեմ ուզում  խոսել կենցաղում արդեն ամենօրյա դարձած ‹‹խախտումների››  մասին:Կան  առավել մեծ‹‹ խախտումներ››: Երբ մարդկային բոլոր արժանիքները դադարում են  արժեք լինելուց, երբ  շփման մեջ առաջնային է, որքան կա գրպանումդ, երբ  ‹‹մեծությունները ›› ոտնահարվում են քանի որ նրանց կարծիքը համապատասխան  չէ ‹‹ստանդարտներին››: Այստեղ արդեն կանոնները անզոր են: Ավելին ինչ կանո՞ն , սա արդեն դեմ է բարոյականությանը: Սրանք արմատախիլ եղած ծառեր են , որ թվում են զորեղ, բայց սնվում են ազորությամբ:Արդեն հաշտվել եմ այդ մտքի հետ , որ սրանք անպատասխան հարցեր են ու անընդհատ դժգոհել  էլ չեմ ուզում:

Գովելի է միայն այն , որ կան դեռ բացառություններ : Բացառություններ, որ կարող են փոխել , վերականգնել  կամ առհասարակ ձևավորել  նոր մոտեցումներ խնդիրների լուծման համար: Հետաքրքիր է , բայց կարծում եմ պետք են ‹‹խախտումներ››:Բացի այդ չափից դուրս ճշտությունը մեր կյանքը անհետաքրքիր կդարձներ:Ուստի ‹խախտումներ› զուտ կյանքը ‹‹հետաքրքիր ›› դարձնելու համար …ներելի  են J: