ՀԱՀԳԲ-ի նահատակ Մկրտիչ Մատարյանի նամակը քրոջը

Սիրելի քույրիկ,

Իմ մեծ,համեստ քույրիկ,

Երբա ասեմ,թե դժբախտ ես,սխալ խոսած կլինեմ,քանի  որ եղբայր ունես,որ քո դժբախտությունը կմաշեցնի իր զոհողությամբ:Իր ընտանիքին պատիվ կբերի:Միայն պատիվ չէ,հպարտություն էլ:

Շատ կարճ պիտի գրեմ,բայց շատ հասկացիր:Նախ ասեմ,որ այդ դրամը,որ քեզանից վերցրել եմ,կարող է պատահի,որ էլ հետ չվերադարձնեմ:Բայց զգում եմ, որ դու ավելի պիտի հպարտանաս,«Ես իմ ապարանջանս տվի եղբորս,որ պայքարի»:Ապարանջանը քեզանից գաղտնի վերցրի:Բայց դու տես,թե ինչ արեցի այդ դրամով եվ կիմանաս ,թե ինչ տեսակ եղբայր ունես:Եվ երբ մարզվւոմ էի իմ զենքերով,առաջին մտահոգությունս էր,թե ինչ ձեւով պիտի ներես ինձ:Բայց վստահ եմ ,որ այս նամակիցս կամ նահատակությունիցս հետո,պիտի ներես ինձ,,,,,,,նոր կյանք ստեղծիր,ինձնից այս խոսքերը ընդունիր որպես խրատ:

Քո եղբայրդ,որ քեզ չի մոռանա մինչեվ մահ,

Հայ ժողովրդի ծառան`

ՄԿՐՏԻՉ ՄԱՏԱՐԵԱՆ

ԱՂԲՅՈՒՐԸ ՝ http://hayenq.wordpress.com/