Գեղեցիկ աֆորիզմներ

Բարի գործերի հիշատակը պահպանելու ամենալավ եղանակը դրանք կրկնելն է:

Ով անշնորհք ձեռքով ճանկում է վարդը, թող չգանգատվի, թե փշերը իրեն ծակում են:

Ճշմարիտ առատաձեռն նա է, ով տալիս է նրանից, ինչն անձամբ իրեն է պատկանում:

Միջակ մտքի տեր մարդիկ սովորաբար դատապարտում են, այն ամենը, ինչ վեր է նրանց կարողությունից:

Ամեն ոք դժբախտ է ուղիղ այնքան, որքան նա իրեն դժվախտ է համարում:

Աշխարհը միանգամայն այլ կերպ կերևա, եթե նայես նրան ոչ միայն քո կտուրից:

Աշխարհում չարիքը քիչ կլիներ, եթե այն հանդես չգար բարիքի անվան տակ:

Աղքատության պատճառը հաճախ ազնվությունն է:

Ամենաբարձր գնահատականը, որին կարող է արժանի լինել միայն անձնական կյանքում առաքինի մարդը, իր ծառաների հավանությունն է:

Մարդիկ ճանաչվում են վեճի մեջ և ճանապարհին:

Որպես կանոն, մարդու մասին կարելի է դատել նրանով, թե ինչի վրա է նա ծիծաղում: