Լյովի Հեքիաթը,քեզ կարոտում ենք,Վերդարձեք......

Լյով ջան կներես,ուղղակի ուզում էի հիշեինք էս հեքիաթը,էս քանի օրը քոփի մտնել չի լինում,ասեցի մեր վետերանների պոստերը նայեմ ու մեր քոմենթները հիշեմ,ու տենց էս էլ հիշեցի,ասեցի քո պոստը էլի անմահացնեմ ու ներկաայցնեմ մեր նորեկներին........համաձայն ես չէ՞.......

Կար չկար մի քաղաք կար անունը Copypaste

Կար չկար մի քաղաք կար որտեղ ապրում էին տարբեր քաղաքներից ներգաղթած բազում մարդիկ հաշտ ու համերաշխ: Այդ քաղաքի անունը Copypaste էր: Քաղաքի բոլոր մեկնաբանությունները պետք է հայերեն գրվեին թե չէ կարժանանային Աստղի հալածանքներին և հոդս կցնդեին: Նույն ճակատագիրն էր սպասվում նաև ոչ հայատառ պոստերին:
Քաղաքի բնակիչների մոտ վերջին ժամանակներում այն ակտիվ կյանքը որ վարում էին նախկիինում մի տեսակ բացակայում է: Մեզ այլևս չի զարմացնում Նարինեն իր հեքիաթներում արտահայտած մտքի թռիչքներով: Միտքը աշխատելիս գործի պետք է դնել գրիչը, բայց ինչ-որ  նրա գրչի թանաքն է վերջացել, իսկ մեր օրերում փետուրով չեն գրում միջուկ գնիր սիրելիս կամ լավագույն դեպքում նոր գրիչ:
Ռոմանտիկան է բացակայում, որովհետև Մար(Չարլիզ) -ը հաճախ քաղաքում չի լինում նրա գործերը ավելի կարևոր են օֆիսում, բայց մի բաժակ սուրճը մոմի լույսի ներքո ում աչքը կհաներ հը Մար ջան?? Ռուսաստանները (հատուկ Աստղի համար հագնակի) շատ փոխեցին Մարին, սակայն այս անգամ նա Ռուսաստաններում հարսանիքի մասնակցելու պատրվակով էր մեկնել այլ ոչ թե խոպան այն էլ կատոկ քշելու և նկարները մեզ հրամցնելու:
Մարի ռոմանտիկայով հետաքրքրված սիրահարված մեր Ալեքսը կորցրել է իր անուշ քունը: Իսկ միթե հեշտ է սիրելը? Ոչ: (Ինչ կապ ուներ) Բայց դա դեռ ոչինչ նա Copypaste քաղաքից գաղթել է Facebook էնտեղից էլ Odnoklassniki: Բայց Ալեքս մենք դեռ կլսենք քո վերադարձի մասին:
Ծաղկաձորներում (հատուկ Աստղի համար հագնակի) հանգիստ վայելած, կոնֆերանսներում իր ձայնը հնչեցրած մեր Մոնտե Քրիստոն այլևս ժամանակ չունի քաղաքի կառուցապատման աշխատանքների մեջ իր պոստերը ներդնելու, որովհետև քիթ սրբելու ժամանակ չունի` աշխատանքային առաջարկներ (դե բալը թանկա,մի քիչ թանկացնումա իրեն), դասեր: Մարդիկ քաղաքից դուրս են գնում հանգստյան օրերին, իսկ նա քաղաքում` Copypaste-ում լինում է հենց հանգստյան օրերին:
Ակտիվ մասնակցում է կանաչապատմանը Էլիզը, որը ամեն օր մմի քանի պոստ է տնկում քաղաքում: Ասում են իսկական Copypaste -ցին պիտի պոստ տնկի, ամուսնանա, ու երեխա մեծացնի: 
Բա մեր Սարի Սմբուլը Սմբոն, նա բացի իմ պոստերից կարդում է յուրաքանչյուրինդ և թողնում իր մեկնաբանությունների շարքը: Վերջերս նա նույնպես քիչ է լինում քաղաքում: Ես էլ մտածում էի կարողա բանակ են տարել,, հետո հիշեցի դեռ մի տարի ունի,, 
Աշնան այս եղանակին չէի կարող մոռանալ իմ համախոհ ու իմ պես աշնանասեր Լևենիկային: նուրբ սիրտ, նեղացկոտ բնավորություն, բայց շատ սիրված անձնավորություն իր ընկերական շրջապատում:
Պարապմունքները Վահագնին զրկել են քաղաքի անցուդարձին հետևելու և իր մեկնաբանությունները թողնելու հաճույքից, բայց դա էլ է ժամանակավոր, հավերժ չես պարապելու դու դեռ կգաս մեր դուռը կծեծես այ էն ժամանակ Մելիկոն ներսից քեզ կասի -Դե կորի է, ուր էիր? էսքան ժամանակ, որտեղից եկել ես էնտեղ էլ գնա:
Իսպանյաից մեկ-մեկ իր մասնակցությունն է բերում Անուշկան դե մեկնաբանությունա բանա ամեն ինչում հովանավորում է կառուցապատման աշխատանքներին:
Մարիամ Մեսիին հաստատ փախցրել են,,,  էս աղջիկը էս ուրա է ախր?
Արմ Բարսան էլ մեկ- մեկ ծիկ է անում ու էլի անհետանում:
Արմեն ՍՊՀ-ն իր արտադրանքները ընդհանրապես դադարեցրել է հովանավորների բացակայության պատճառով,, և պոստերի եթեր հեռարձակվելը հեռավոր երազանք է դարձել:
Իսկ Տինգայի կամիքսները էլ ավելի են աշխուժացնում աշխատավոր պոստատերերին
Արամ Միլանիստան էլ ինչպես որ ասել էր իր խոսքում մինչ Սեպտեմբերի մեկը թե իրեն նվիրելու է ուսմանը ,, այդպես էլ արեց,, Աբոնենտ վրեմեննա նե դոստուպեն,, 
Բայց քաղաքը շարունակում է իր կեանքը մի օր ուրախ ձեր ներկայությամբ, 10 օր տխուր ձեր անհետացման պատճառով:

բայց ին չոր գրածա,դրանիցց մի քանի հոգու գործ արդեն ավարտվածա,Արամը էլ իրան ուսմանը չի տվել,և այլն