Հատվածներ մի գրքից ....

 Երևի թե այս ամառվա վերջին իմ գրառումը : Գրառումս մի գրքի մասին է,որ ես կարդացի և վերջացրեցի արդեն 2 օր առաջ .... չեմ ասի,որ գիրքնա ,ուղղակի հատվածները կարդալով կասեք թե գիրքը ինչի մասին էր: Հատվածներում ակընհայտ երում է, թե  ինչ բովանդակության գիրք է ..... դե Գնացինք ՝

Դերասանը, Նկարիչը, Բանաստեղծը կամ Երաժիշտը իր  ԱՐՎԵՍՏՈՎ , վսեմ կամ գեղեցիկ բավարարում է մարդու  ԷՍԹԵՏԻԿԱԿԱՆ  ճաշակը, բայց դա  բարբարոսական բավարարում է, նման սեռական բնազդին, քանի որ տրվում է  ամբողջովին:

* * *

Նրա  գաղտնիքը  հրապուրիչ է, ինչպես ԴԵՏԵԿՏԻՎ վեպը: Դա  մի հանելուկ է, որ լուծում  չունի, ինչպես ՏԻԵԶԵՐՔԻ  առեղծվածը:

* * *

Անհեթեթ  մոլորություն է ԱՐՎԵՍՏԸ դիտել, որպես ԱՐՀԵՍՏ, որ լրիվ հասկանալի է  միայն  արհեստավորին: Արվեստը  զգացմունքների ՄԱՆԻՖԵՍՏԱՑԻԱ է, իսկ  զգացմունքները  խոսում են բոլորին  հասկանալի լեզվով:

* * *

Միստիկը  տեսնում է ԱՆԱՍԵԼԻՆ, Հոգեբանը այն, ինչի  մասին  չեն  ԽՈՍՈՒՄ ....

* * *

Նկարչի  Հուշարձանը ՝ Նրա ստեղծագործություններն են ....

* * *

Երբ  մարդ  ջուրն  է ընկնում, ոչ մի նշանակություն  չունի, ԼԱՎ է լողում, թե ՎԱՏ : Նա պետք է  դուրս  գա ջրից, այլապես  ԿԽԵՂԴՎԻ ....

* * * 

Միայն  Բանաստեղծը  կամ  Սուրբը  կարող է  ջրել  ԱՍՖԱԼՏԵ  փողոցը, միամտորեն  հավատալով , որ նրա վրա  շուշաններ  կբացվեն  և  ԿՀԱՏՈՒՑԵՆ իր  աշխատանքը:

* * * 

Ոչ  ոք  այնքան  չի  ձգտում  ՊԱՏԿԱՌԵԼՈՒԹՅԱՆ  ՔՈՂԵՎ  ԾԱԾԿԵԼ  ԻՐԵՆ, որքան  ԱՆԱՌԱԿ ԿԻՆԸ, որին  զայրույթով  հետապնդում  է  վիրավորված  առաքինությունը: Ես չեմ  հավատում  նրան, ովքեր   աշխատում  են  պնդել, թե   ոչ  մի  նշանակություն  չեն  տալիս  շրջապատի  մարդկանց  կարծիքին : Դա  անմիտ  ՀՈԽՈՐՏԱՆՔ է :

 * * *

Տղամարդիկ  տարօրինակ  արարածներ են, նրանց  հետ  պետք է  վարվել  իմանալ ....

* * *

Տղամարդիկ  ԹՈՒՅԼ  են, իսկ Կանայք՝  ԱՆԵՐԵՍ ....

* * * 

Ճիշտ չէ, որ  տառապանքը  ազնվացնում  է  բնավորությունը, երբեմն  այդ բանը  հաջողվում  է   ԵՐՋԱՆԿՈՒԹՅԱՆԸ , իսկ   տառապանքը  մեծ  մասամբ  մարդուն  մանրախնդիր  ու ՔԻՆՈՏ է  դառձնում : 

* * * 

 ԵՐևԱԿԱՅՈՒԹՅՈՒՆ: Ինչպես  կարելի  է  հաշվի  առնել  ամբոխի  կարծիքը, երբ  ԿՈՊԵԿԻ  ԱՐԺԵՔ  ՉՈՒՆԻ ՄԻ  ՄԱՐԴՈՒ  ԿԱՐԾԻՔԸ :

* * *

Ես անցյալի  մասին  չեմ  մտածում: Ինձ  համար  նշանակություն  ունի  միայն  ՀԱՎԵՐԺԱԿԱՆ  ներկան ...

* * *

ԵՐԲԵՄՆ  ԵՐԱԶՈՒՄ  ԵՄ  ԱՆՍԱՀՄԱՆ  ԾՈՎՈՒՄ  ԿՈՐԱԾ  ԿՂԶՈՒ  ՄԱՍԻՆ, ՈՐՏԵՂ  ԱՉՔԻՑ  ՀԵՌՈՒ  ՄԻ ՀՈՎՏՈՒՄ, ԻՆՁ  ԱՆԾԱՆՈԹ  ԾԱՌԵՐԻ  ՄԵՋ ԿԱՐՈՂ  ԷԻ  ԱՊՐԵԼ  ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՄԲ: ԵՎ  ԱՅՆՏԵՂ  ԻՆՁ  ԹՎՈՒՄ Է  ԿԳՏՆԵԻ ԱՅՆ , ԻՆՉ  ՓՆՏՐՈՒՄ ԵՄ:

* * * 

Մարդն  այնքան  ՀԵՂՀԵՂՈՒԿ  արարծ է, որը  ըստ  երևույթին, հնարավոր  չէ  նրա  մասին  որևէ  բան  իմանալ, բայց  այնուամենայնիվ  դժվար  չէր  ՃՇՄԱՐՏԱՆՄԱՆ  բացատրություն  գտնել :

* * * 

Կյանքը  կարճ է  և  ԱՐՎԵՍՏԻՆ  ու  ՍԻՐՈՒՆ  միանգամից չի բավարարի ....

* * * 

ԱՐՎԵՍՏԻՑ  ԲԱՐՁՐ  ՈՉԻՆՉ  ՉԿԱ ԱՇԽԱՐՀՈՒՄ .....

* * * 

ԳՐՈՂԸ  ավլի  շատ  կոչված  է  իմանալու , քան  դատելու ....

 Կյանքը  ԿՈՊԻՏ  է  ու  ԴԱԺԱՆ: Ոչ  ոքի  հայտնի  չէ, թե  ինչու  ենք  այստեղ  և  ուր  ենք  գնում: Մենք  շատ  ԽՈՆԱՐՀ  պետք  է  լինենք: Պետք  է  գնահատենք  ՀԱՆԳՍՏԻ  ԳԵՂԵՑԿՈՒԹՅՈՒՆԸ : Պետք է այնքան  համեստ   ապրենք,որ  ճակատագիրը  չնկատի  մեզ: Եվ  պետք  է  Սեր  փնտրենք  պարզ  ու  հասարակ  մարդկանց  մոտ: Նրանց  անգիտությունը  ավելի  լավ  է, քան  մեր  բոլոր  գիտելիքները:  Թող  լինենք  ԼՈՒՌ, ԲԱՎԱՐԱՐՎԵՆՔ  ՄԵՐ  ՀԱՄԵՍՏ  ԱՆԿՅՈՒՆՈՎ, ԼԻՆԵՆՔ  ՆՐԱՆՑ  ՆՄԱՆ  ՀԵԶ  ՈՒ  ԲԱՐԻ: ՍԱ Է  ԿՅԱՆՔԻ  ԱՄԲՈՂՋ  ԻՄԱՍՏՈՒԹՅՈՒՆԸ......

* * * 

ՄՆԱՍ   ԲԱՐՈՎ  ՍԻՐԵԼԻՍ: ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ  ԱՅՆ  ԵՐՋԱՆԿՈՒԹՅԱՆ  ՀԱՄԱՐ,ՈՐ  ԴՈՒ  ՊԱՐԳևԵՑԻՐ ԻՆՁ  ԱՆՑՅԱԼՈՒՄ ......