Անտառ (կյանքի օրենք)

   Գարմար

Չխոնարհվես,ու չընկճվես ոչ մի անգամ մարդու առաջ,քեզ չեն ների,եթե ընկնես,

Եթե ընկնես վեր կաց նորից,քեզ բարձրացնող ձեռքեր չկան.

Վար իջեցնող ձեռքերն են շատ.....

Չվախենաս ուխեղներից,վախկոտներից վախեցիր միշտ,

Շներն էլ են առյուծանում իրենց վախից,

Չհավատաս,բայց հավատա...չվստահես ու վստահիր,

Մի ականջդ բամբակ խցկիր,իսկ մյուսը`հեռու պահիր ականջներից շողոքորթող:

Վտանգավոր անտառ է սա`

Ամեն մեկը գաղտնիքիդ գող,

Ամեն մեկը`ընկեր,բարի

Չերկմտս ու չշտապես.

Չնահանջես կյանքի ուղուց,

Քեզ հետևող աչքերն անտես

Մի օր թեև աչքեր կառնեն,

Եվ կմատնեն գաղտնիքդ սուրբ:

Եվ ձեռքերը,որ գրկում են,մի օր հաստատ կհարվածեն

Պատրաստ եղիր ամեն ինչի,

Եվ ուրացմանը սպասելի,

Եվ սպասված հարվածներին,

Եվ կեղծիքին պատրաստ եղիր,

Եվ ստերի սուտ լինելուն,

Եվ սուտն իբրև ճշմարտություն քարոզողին

Հավատացրու,որ սուտ է նա...ճշմարտորեն,

Վայրի է դեռ անտառը մեր:

Ու բոլորը բարձրանում են ծառերն ի վեր`

Բայց քչերն են հասնում հասած պտուղներին...

Պայքարում այդ շատ շատերն են ընկնում վար:

Նայիր վերև`պտուղները վայելող լոկ ուժեղն ու խորամանկն է:

Սիրով`Աննա