Ինչու՞ հենց Նագասակին...
Հեղինակային պատմություն
Հիշում եմ այդ օրը իր ամեն մանրուքով, այդ չարաբաստիկ օրը, երբ կորցրի հարազատներիս, երբ կորցրի քաղաքս, ծննդավայրս...այդ օրն էր որ հանգչեց իմ կյանքի վառվող լույսը, որը միշտ ինձ ուժ էր տալիս... կորցրի իմ ուժը, կորցրի կյանքիս իմաստը....
1945 թվականի օգոստոս ամիսն էր.... պատերազմի վերջը արդեն իսկ ակնհյատ էր, սպասում էինք որ իմ երկիրը` Ճապոնիան, կարժանանա մեծ պատժի, բայց որ այդքան դաժան..... Օգոստոսի 9-էր, դեռ մութ էր, ես պիտի ճամփա ընկնեի, պետք է այդ օրը Նագասակի քաղաքիցս` որտեղ ծնվել եմ, ձեռք բերել ընկերներ, ու անցկացրել մանկությունս, երեք ամսով հեռանայի, սակայն մինչ հեռանալը, պետք է ուրիշ քաղաք գնայի, որպեսի իմ մի մի քանի ընկերներիս էլ հրաժեշտ տաի, հանգամանքների բերումով նրանք չէին կարող գալ Նագասակի, իսկ ես նրանց շատ էի ուզում տեսնել մինչ հեռանալը:
Առավոտյան ժամը 6-ն էր: Հրաժեշտ տվեցի ընտանիքիս անդամներին, սակայն չէի էլ կարող մտածել որ դա կյանքի հրաժեշտ կլինի....... Մայրս հուզված էր, գրկեցի նրան, ու խոստացա, որ անպայման կգամ, ես երբեք նրան մենակ չեմ թողնի: Կես ժամից ընկա ճամփա......... Մոտ երկու ժամ պետք էր, որպեսի հասնեմ մյուս քաղաք...
Կամաց-կամաց լույսը բացվում էր, իսկ ես հասնում էի քաղաք: Արեւը իր շողերը փռեց ողջ քաղաքի վրա, կարծես արթնացրեց քաղաքը: Այս անգամ ճանապարհին տխուր էի, չէի ուզում հեռանալ, ինչ որ մի բան կարծես ինձ չթողեր: Շուրջս ամեն ինչ այլ էր, արեւը կարծես չար լիներ, թվաց թե դա վատ քնի հետեւանքն է....
Արդեն հասա քաղաք: Մեկ ժամից հանդիպեցի ընկերներիս, ջերմ ժպիտով մոտեցա նրանց ողջունեցի, ամուր բոլորին գրկեցի, ու որոշեցինք նստել այգում, որպեսի զրուցենք: Հիշեցինք մեր քաղաքը` Նագասակին, ուր ուրախ տարիներ են միայն եղել, ուրախ ու անմոռանալի պահեր: Անվերադարձ տարիները` որտեղ չկա մի դառը հուշ, բարձացրին տրամադրությունս: Զրուցում էինք, երբ ինչ որ պայթունի թույլ ձայն լսվեց: Այդքան էլ ուշադրություն չդարձրինք....ընդհակառակը, շարունակում էինք հիշել մեր ուրախ օրերը, բայց ով կարող էր պատկերացնել.... Արդեն երեկո էր, գնացի հյուրանոց, մտա սնեյակս, հոգնաց պառկեցի բազմոցին, միացրի հեռուստացույցն ու...................... Քարացել էի, ինձ համոզում էի որ ես երազ եմ տեսնում, աչքերս բացում ու փակում էի, ուզում էի արթնանալ....բայց ես քնած չէի, այն ինչ տեսա իրական էր.... ԱՄՆ-ն ատոմային ռումբեր էր նետել Հերոսիմայի ու իմ քաղաքի....Նագասակիի վրա....................................................
Ինչպես է ախր հնարավոր այդքան անխիղճ լինել ու հազարավոր մարդկանց կյանք խլել...
Բայց ես խոստացել էի, պետք է վերադառնայի, անպայման մորս մոտ պետք է գնայի: Դուրս եկա տնից, ու հասա Նագասակիի մոտ: Ճանապարհը փակ էր, միայն հատուկ մարդկանց էր թույլատրված մուտքը: Ես հիշեցի անտառի մասին, որով կարելի էր այժմ մուտք գործել քաղաք.... Անտառով մոտ 2 ժամ քայլելուց հետո հասա տեղ.... Շենքը, որտեղ բնակվում էինք մենք, չկար, այնդ փշուր փշուր էր եղել.... հազարավոր դիակներ կային գետնին: Արցունքոտ աչքերով քայլում էի, երբ ինչ որ բան ստիպեց ինձ կանգնել: Նայեցի ներքեւ....ատրճանակ կար գետնին, ու ես կանգնած էի մի դռա վրա, որի վրա մեր տան համարն էր նշված: Դռնից ընդամենը մի փոքր կտորն էր մնացել, բայց ես հասկացա, որ իմ ընտանիքի անդամները հաստատ այստեղ են, իմ շրջակայքում, ցավոք` մահացած: Իսկ ես խոսք էի տվել մորս, որ ես երբեք նրան մենակ չեմ թողնի: Ինձ մի քայլ է այժմ մնում...վերցնել գետնին ընկած ատրճանակը, ու հասնել իմ մոր մոտ:
Պատմությունը հորինված է, հեղինակային է, պատկանում է SideWays Extra Technologies [SET]-ին: Ներողություն եմ հայտնում սխալների համար:
SideWays Extra Technologies [SET] CopyRight 2012
♥ ๏̮͡๏ Made in Գյումրի ♥
2012-10-10 16:52:59SideWaysET Vice President
2012-10-11 19:43:20✰ԱՆԻ✰
2012-10-10 17:01:06SideWaysET Vice President
2012-10-11 19:43:26SmileY
2012-10-10 17:06:19SideWaysET Vice President
2012-10-11 19:43:34CcomixM Emma
2012-10-10 19:53:08SideWaysET Vice President
2012-10-11 19:44:16-L ) EsAyAn ...)
2012-10-10 20:01:00SideWaysET Vice President
2012-10-11 19:44:21love21
2012-10-11 06:09:31SideWaysET Vice President
2012-10-11 19:44:39Knarik
2012-10-11 09:16:10SideWaysET Vice President
2012-10-11 19:45:53Knarik
2012-10-13 10:57:23SideWaysET Vice President
2012-10-13 21:43:45Knarik
2012-10-13 22:27:36SideWaysET Vice President
2012-10-16 20:34:53Knarik
2012-10-16 20:52:09SideWaysET Vice President
2012-10-20 17:45:38Knarik
2012-10-20 22:23:09SideWaysET Vice President
2012-10-23 13:16:52SideWaysET Vice President
2012-10-23 13:17:15Knarik
2012-10-29 17:16:14Knarik
2012-10-29 17:17:25KHaCHaTryAn_nA
2012-10-12 00:00:40SideWaysET Vice President
2012-10-13 21:43:16Petrosyan
2012-10-12 14:29:58SideWaysET Vice President
2012-10-13 21:43:05Lian
2012-10-12 14:32:56SideWaysET Vice President
2012-10-13 21:42:29vardanham
2012-10-12 19:04:10SideWaysET Vice President
2012-10-13 21:42:20╰♥╮Gayushik╰♥╮
2012-10-13 21:49:31SideWaysET Vice President
2012-10-16 20:33:11......
2012-10-13 21:49:37SideWaysET Vice President
2012-10-16 20:33:26......
2012-10-16 20:38:22SideWaysET Vice President
2012-10-16 20:42:45......
2012-10-16 20:44:16SideWaysET Vice President
2012-10-20 17:43:15......
2012-10-20 17:54:53SideWaysET Vice President
2012-10-23 13:15:34......
2012-10-30 19:51:57Bobo
2012-10-20 18:37:15SideWaysET Vice President
2012-10-23 13:14:28Bobo
2012-10-23 14:19:10გადაუხდელობის გამო ღიმილი
2012-10-20 22:25:40SideWaysET Vice President
2012-10-23 13:14:17