Տխրություն

ՔԵԶ կմոռանամ ու ժամանակը կբուժի վերքս, ամիսներ կանցնեն ու ՔԵԶ տեսնելիս սիրտս չի զարկի առաջվա նման: ՁԱՅՆԴ լսելիս հանգիստ կշրջվեմ... Բայց, երբ ԱՉՔԵՐՍ նայեն աչքերիդ, ա՜խ, երբ ԱՉՔԵՐՍ նայեն ԱՉՔԵՐԻԴ... ՍԻՐՏՍ կդողա առաջվա նման խենթ, խելառ ու գիժ:

Գիտե՞ս երջանկություն, ես այնքան անտարբեր եմ դարձել, իսկապես անտարբեր, հապա ձեռք տուր ինձ, զգու՜յշ, ես խոցելի եմ այժմ, զգու՞մ ես` որքան հանդարտ եմ շնչում… Ես հպարտ եմ իմ անտարբերությամբ, այնտեղ դու տեղ չունես արդեն:

Ինչու պետք է բոլորը տխրեն?Ինչու?Որն է դրա պատճառը?

ՍԵՐ և ԿԱՐՈՏ,միայն այս 2 բառերն են ,որ փոխում են կյանքը:

Առանց սիրո չկա կյանք:

Գիտեք....աշխարհում ամենացավոտ բանը սիրած մարդուն և գիտակցելով և անգիտակցաբար թողնելն ու հեռանալն է...Ինչու ենք մենք այսպես վարվում հետո ասում ԿԱՐՈՏՈՒՄ ԵՆՔ:

Այդ իսկ պատճառով ամեն մի քայլ անելուց առաջ  լավ մտածեք.մի կոտրեք Ձեր և դիմացինի սիրտը:

Շատ հաճախ մենք չենք կարողանում մի կողմ դնել մեր հպարտությունը և ասել. 
''Մի հեռացիր...դու ինձ պետք ես...

Ամեն ինչ էլ կարելի է հաղթահարել այս կյանքում, քանի դեռ կա մեկը, ում համար ուզում ես ապրել, մեկը,ում կսիրես, մեկը,ում մասին հոգ կտանես ու կվստահես♥♥♥

Երբեք ոչ մի բանից չեմ վախեցել: Ուժեղ եմ եղել, անսանձելի ու թևավոր: Անհասանելի ոչինչ չի եղել ինձ համար կյանքում: Անհաղթահարելի ոչնչի չեմ հանդիպել: Տարել եմ ամեն ինչ և ամեն ինչում հաղթել: Սակայն, երբ հանդիպեցի քեզ, զգացի որ թույլ եմ, բայց ոչ ամբողջովին, այլ` ՔՈ ու ՔԵԶ վերաբերվող հարցերում:

Եվ վերջում ուզում եմ,որ աշխարհի երեսից վերանա տխրությունը և կարոտը:

Եթե դու իրոք թանկ ես մեկի համար,ուրեմն նա քեզ երբեք հենց այնպես բաց չի թողնի♥♥

Հեղինակային