Սերը իմ տեսանկյունից

Երեխեք ջան ինձ թվում է մեզնից ամեն մեկը իր կարծիքն ունի սիրո մասին.Ես ուզում եմ այսօր  արտահայտվել թե ինչ նշանակություն ունի այդ արտահայտությունը ինձ համար.Նախ ուզում եմ ասել որ երբեք չեմ սիրել ինչ որ մեկին և առավել ևս այնպես ինչպես իմ տարիքային երեխաներն են սիրում.Չեմ ընդունում հուզիչ սիրային պատմություններ.Չե որ նախ դեռ կհասցնենք սիրել, բացի դա ել երևի իմ չափից դուրս սառնություն ինձ թույլ չի տալիս ինչ որ մեկին սիրել.

Ճիշտ է շատերը լավ են հասկացել ես ինձ շատ եմ սիրում,բայց դա մեր ամենօրյա իրականության մեջ շատ անհրաժեշտ է.

Ես ուզում եմ ապրել ուրախանալ այլ ոչ թե մի շարք երեխաների նման նստել տանը  մտածել ինչ որ տղայի կամ աղջկա մասին.

Ասում են նույնիսկ վախենում եմ սիրել,որ հետո չհիյասթափվեմ,բայց նման բան չկա.Պետք չէ մեր պատանեկության ամենա հիշարժան տարինրը նվիրենք տառապանքի.Ես սա եմ մտածում սիրո մասին.Նույն կերպ չմտածողներին կխնդրեի չվատաբանեին կարծիքս որովհետև կարծում եմ ամեն մարդ ունի իր տեսակետը և ոչ ոք իրավունք չունի վատաբանել այն.

ՈՒզում եմ ամեն մեկս կիսվենք մեր կարծիքներով սիրո մասին.