Ինչու ես այսքան դաժան

Մանկության վառու պայծառ տարիներ,մանկության լավագույն ընկերուհի ,մեկը ում մեջ ես ինձ էի տեսնում,սակայն....եկավ մի ժամանակ երբ մենք հեռացանք իրարից,անպատճառ......գուցե դա թվացյան ընկերություն էր,իհարկե քո համար,իսկ ես հիմա  մենակ եմ իմ հոգում դատարկություն է,ստիպված եմ,ու շատ եմ ցավում բայց փաստ է ես կորցրի իմ մանկության ամենալավ ընկերուհուն.............ընկերներ ինչքան շատ եք դուք իմ կյանքում բայց ես էլ չունեմ քեզ,բայց միշտ հիշիր քո այն ճանապարհը,որը դու կանցնես առանց ինձ մենակ ու տխուր կլինի,կլինի նաև ինձ համար որովհետև դու ինձ համար ավելին ես քան ընկերուհին........ես կուրցրի իմ կյանքի ամենասիրելի մարդկանցից մեկին..........ցավում եմ և իմ և քո համար..........♥դու կմնաս իմ սրտում որպես լավագույն ընկերուհի,ափսոս քո մետ այդպես չէ...........

Միշտ նախանձել ու շարունակում եմ նախանձող աչքերով նայել տղաների ընկերությանը,անել իրար համար ամեն ինչ,երանի թե աղջիկներն էլ այդպես լինեին,կարողանաին նվիրվել անմնացորդ,տալ ընկերոջ համար նույնիսկ սեփական կյանքը,ես պատրաստ էի անել դա քո համար սակայն դու անտարբեր անցար ու ցավացիր պատասխան միասին անցկացրած տարիների համար.....

դու ինձ սովորեցրիր երբեք չնվիրվել ոչ ոքի,չվստահել ամբողջությամբ, նույնիսկ իմ պատրաստակամությունը անել հնարավորինը և անհնարինը ընկերոջ համար հոդս ցնդեց,որպեսզի կրկին անգամ ցավ չապրեմ.....

Համենայնդեպս շնորհակալություն որ եղար իմ կյանքում...