Դաժան պատմություն..((

ԻՆձ համար իսկապես ցավալի է բայց նշեմ որ վերցրած է իրական պատմությունից ..

...................................................................................................................

Մա՛մ, բարև, ինչպե՞ս ես: 
_ Բարև, տղա՛ս, լավ եմ, իսկ դու՞ ինչպես ես: 
_ Ես էլ եմ լավ, մա՛մ, 5 օրից տուն եմ գալիս: 
_ Անչափ ուրա՜խ եմ, տղա՛ս: 
_ Մա՛մ, ինձ հետ ընկերս էլ է գալու, կարո՞ղ է մի քանի օրով մեր տանը մնալ: 
- Իհարկե՛ տղաս, թող թեկուզ 1 ամիս էլ մնա, մեզ չի խանգարի: 
- Մա՛մ... ուղղակի նա կորցրել է իր ոտքերը նռնակի պայթյունի ժամանակ... 
- Չէէէ, տղաս, թող չգա... Նա մեզ համար բեռաաա դառնալու... Ասա նրան, որ մեր տանը տեղ չկա, թող ուրիշ տեղ գնա: 


***
Մի քանի օրից զանգում են մորն ու ասում, որ տղան ինքնասպան է եղել ու մի երկտող է թողել. «Մամ, նռնակի պայթյունից ես կորցրել եմ ոտքերս ու չեմ ուզում ամբողջ կյանքս բեռ լինեմ քո համար: Կներե՛ս»:

Սիրով Մաշից