Սևն ինձ համար է ,մնաս բարով արդեն ասված է ...

Միացրեք երժշտությունը և սկսեք կարդալ...

Ոչինչ չի մեռնում քանի դեռ ողջ է հիշողությունը:

Չես կարող նմոռանալ նրան ...ինչ-որ մեկը անպայման կհարցնի նրա մասին:

Եղավ այն ինչ պիտի լիներ...Թող լինի այյդպես...

Մենք հաճախ չենք արտահայտվում թե ինչ է կատարվում ներսում ...այդ ամենը խեղդում է մեզ գիշերները:

Սերը օգնում է սպանել ժամանակը...ժամանակը սպանում է սերը...

Անցյալը միակ բանն է որը դուք երբեք չեք կորցնի:

Հազար աչքեր ինձ կնայեն-մեկ է էլի քոնն եմ փնտրելու...Հազար ձեռքեր ինձ կշոյեն-մեկ է էլի քո ձեռքերն եմ փնտրելու ...

Մինչև չտեսնես խավարը լույսը չես կարող տեսնել...ՄԻնչև չարտասվես չես կարող լիաթոք ծիծաղել..

Սառեց սիրտս քո ցրտից,հանել եմ քեզ իմ մտքից... Դու հեռացար ու ես գիտեմ էլ չես գալու...Դու հեռացար միևնույն է դեռ երկար եմ քեզ սպասելու.. 

Ժամանակը կայրի իմ հիշողությունները...Այն կբուժի այն ցավը, որ թողեցիր...Հուսանք...

Նեղություն մի տուր քեզ իմ մասին մտածելով,ես մի կերպ կդիմանամ,գնա...

Տխրությունը գեղեցիկ է,եթե աչքերում միևնույն է շողում է հույսը...!!!

Միասին-Քո մասին-Լռությունս ու ես կխոսենք թաքուն...

Բաժանում է ծանր է իհարկե,բայց և միակ տարբերակը...

Իսկ ես դեռ սպասում եմ...գիտեմ հիմարություն է,բայց սրտին չես թելադրի...

Լավ հիշողությունները երբեմն աղ են լցնում վերքիդ վրա :

Հասանք մի կանգառի,որտեղ միայն մի ելք կա-Բաժանում...

Երբեմն չես էլ զգում,ինչպես են արցունքներդ հանդարտ գլորվում...

Երկար եմ մտածել արժե քեզ ներել,հետո հասկացել եմ-Վաղուց եմ ներել ուղղակի դադարել եմ սիրել...!!

-Խնդրում եմ մի գնա...-Արդեն շատ ուշ է խնդրելու համար ... !!!

Իսկ վերջում ուղակի կասեմ.

Ձեր հարսանիքին անպայման կգամ մի խոսք կասեմ ու լուռ կհեռանամ...Կասեմ խոսքերն այն,որ դու ինձ ասացիր առաջին անգամ...-Թե աշխարհն էլ կործանվի,իսկական սերը երբեք չի մարի...

Այդպես եղավ դա էր ճիշտը...Մնաս բարով,եղեք երջանիկ...!!!