Հեքիաթ/այս անգամ էլ ամանորյա/

Վերջ:Խփեցին ժամացույցի սլաքները ժամը 00:00:Նոր տարի է..տամ տամ տրադադադամմմ: Բաժակները իրար զարկեցինք ու քոփիի երեխեքից մեկը...երևի Սոնան ասաց.

-Երեխեք երազանք պահեցիք?....օգօ, լավ միտք եկավ...եկեք մեր երազանքները գրենք ու կախենք տոնածառից

-ԷԷԷ, չէ, տոնածառից չէ, եդ դեպքում մեկս մյուսինը կկարդանք...եկեք գրենք ու տանենք թաղենք ինչ-որ տեղ...բայց հումորային բաներ կգրեք, որ հետո կարդանք ուրախանանք,-Արամ

-Ենա նոր տարի տեղով ծիծաղելու տոնա  էլի,-Աննա

Լավ, այդպես էլ արեցինք:

Առավոտյան մի կերպ արթնացանք, թվում էր ամեն ինչ նոռմալ է....դե դա միայն մեզ թվում էր:

-Բարի լույս երեխեք

-Մաաշշաաա.աաաաաաաաա,-լսվեց Արևի բարձր զարմացածավախեցածախառը ձայնը:

-Հա, ես եմ, ինչ-որ բան են չի?,-Մարիամ:

Այդ ընթացքում Արևի ձայնի հետ բոլորը հավաքվեցին, ու բոլորը ունեցան գրեթե նույն արձագանքը:

-Վերջապես կասեք ինչ ա եղել,-Մաշ

-Վայ բայց ես քեզ ենքան շատ եմ սիրում, նենց լավ ես խոսում...կարանք նկարվենք?,-ասաց մեր մանկամիտ Վարդը, բայց լավ է չասեր, բոլորը զայրացած կամ զարմացած հայաքով նայեցին նրան,-լավ չեք ուզում չեմ նկարվի

-Մաշա ջան, բալիկ ջան ո?նց հայտնվեցիր այստեղ,-Լիան

-Ինչ բալիկ...ես եմ երեխեք, քոփիի Մարիամը

-վաաայյյ...ես ոնց ես հայերեն խոսում,-Վովա

-Իբր իրա ստեղ գտնվելը նոռմալ ա, հայերեն խոսելու վրա ես զարմանում,-ծիծաղելով ասաց Աննան

Մաշը արագ վազեց հայելու կողմը ու....լավ է, բերեք չասեմ..

-աաաաաաաաաաաա, ես ով ա...ավելի ճիշտ ով եմ ես, Մաշան...մի րոպե...կարողա Ձմեռ պապ գոյություն ունի 

-Ես խառը պահին ինչ ձմեռ պապ,-Ելեն

-Հիմա ինչ...մեր Մարիամն ես?,-Լիան

-հա երեխեք ես եմ...ուղղակի հիմա բան հիշեցիր...հաստատ Ձմեռ պապը....դե ոնց ասեմ....ցանկություն էի պահել որ Մաշան ու արջը իրոք գոյություն ունենան...երևի սխալ ա հասկացել ինձ սարքել Մաշա

-Բա եդ դեպքում արջը ուր ա,կամ ով ա....կամ ընդհանրապես եդ ինչ ցանկություն ա-ծիծաղելով ասաց Լիկան

-Երեխեք սուս...լսում եք...խռմփոցի ձայներ ա,-Կիմա

Ձայները տարան Կարոյի սենյակ...

-Ըհն...ես էլ առջը,,փաստորեն արջն էլ Կարոն ա /Կար ջան կներես...ձեռիս տակ դու ընկար/,-Աննա

-դե սուս չարթնանա,-Արամ

-Դե նենց ա, որ  արջերը ձմռանը խոր քուն եմ մտնում...ենպես որ մինչև գարուն հաստատ չի արթնանա,-Ելեն

-Երեխխեեքք...բարև ձեզ...բայց կասեք ինչ ա կատարվում, խի եմ ես այստեղ?,-լսվեց Էլլաի ձայնը, բոլորը շրջվեցին ու մե ուրախություն, մե հրճվանք....դե բոլորը վազեցին Էլլայի մոտ, մի պահ լռությունից հետո բոլորը նայեցին Լուսինեի կողմը

-Դե...դե ես էլ ուզել էի, որ Էլլան գա,-Լուսինե

-Երեխեք բացատրեք էլի, ոնց եմ հայտվել ստեղ,-Էլլա

-Գնա Լուսինեն քեզ ամեն ինչ կբացատրի,-Արև

-私は言語の種類について話している,-Քնարիկ

-Ինչ?,-բոլորը միասին ասացին

-私は本当に誰もがサンタクロースをお祈りやる,-Քնաիկ

-Լավ է...աչքիս Քնարն էլ Ձմեռ պապից ուզել ա իրա ուզած լեզվով շատ լավ խոսա...ու հիմա հայերեն չի կարում խոսա,-ասաց Վարդանը, որին հետևեց Քնարի դրական պատասխանը գլխի շարժումով

-Մի-նի-ոն,-մեկ էլ չգիտես որտեղից այսպես ասելով գնում գալիս էին մինիոններ

-Վայ ապրես Ձմեռ պապ...իմ երազանքն էլ իրականացրիր,-Սոնա

-Մի րոպպեե....եթե բոլորի երազանքները իրականանում ա...,-չէր հասցրել ավարտի խոսքը Վարդանը երբ լսվեց....Տիեզերանավը պատրաստ է թռիչքի...այն տիեզերք կթռչի 5 րոպեից,-ջան, իմ երազանքն էլ իրականացավ...երեխեք ես բառից բուն իմաստով ես թռա

Մի րոպ...ոնց թե.....Վարդան սպասի եկա

Լավ երեխեք ջան եթե առաջին մասը հավանեցիք սիրով կպատրաստեմ շարունակությունը, եթե ոչ...ինչ ասեմ...մեկա շարունաությունը գրելու եմ կարաք չկարդաք....իսկ շարունակությունը կլինի երբ տիեզերքից վերադառնամ

-Սպպաասսիիի, եկաաա

Եթե հետաքրքիր մտքեր ունեք շարունակության համար կարող եք դիմել, մեծ հաճույքով կներառեմ հեքիաթում