Թիթեռներ իմ մտքում #2

Օր երկրորդ.

"Երբեք մի հանձնվի"

Բարև,սիրելի ընկեր և ուղեկից:Ես շարունակում եմ իմ ճանապարհորդությունը այս խղճուկ աշհարհում:Գիտե՞ս,ինչքան էլ դժվար լինի ճանապարհորդելը,ես երբեք չեմ հանձնվի:Ինչու՞:Չե՞ս հասկանում,եթե ես հանձնվեմ կնշանակի,որ այս խղչուկ աշխարհն է հաղթել ինձ,այլ ոչ թե ես նրան:

Թիթեռնիկներս չեն թողնում ինձ հանգիստ:Ամեն օր արթնանալով նրանց շշուկն եմ լսում իմ ականջում,բայց ամեն անգամ տարբեր,ինքս էլ երբեմն չեմ հասկանում նրանց:
Թիթեռները,քանի որ ապրում են մի օր,այդ պատճառով չեն հանձնվում...Մարդիկ ապրում են շատ ավելի երկար և գործում են ամենամեծ սխալը իրենց կյանքում:Նրանք հանձնվում են և չեն կարողանում ոտքի կանգնել,դառնում են անտարբեր,խղճուկ ինչպես այս աշխարհը:Որոշները ոտքի են կանգնում և արժանանում մեծ հարգանքի իմ թիթեռների կողմից ^^:Լսեք,ինչ էլ,որ պատահի երբեք մի հանձնվեք:

Այս կյանքը շատ դաժան է:Երբեմն մենք հուսահատվում ենք ու հայտնվում մթության մեջ:Երբեմն մենք վախենում ենք մթությունից և փակում ենք մեր աչքերը:Երբեմն մեր թիթեռները,տեսնելով մեր վախը շշնջում են մեզ "Մի վախեցիր,մենք քեզ հետ ենք:Բացի քո աչքերը,գտիր լույսը և երբեք մի հանձնվիր":