Ընդհունիր ինձ (Մաս 2)
Մաս 2
Արդեն անցել է մի քանի ամիս: Ալիսան իր նոր ընկերների հետ ամեն օր նոր զվարճանքներ է գտնում ու սկսում զվարճանալ,դե իհարկե առանց հոր իմացության :
Հերթական անգամ Ալիսան տանից գաղտնի դուրս գալուց վթարի է ենթարկվում: Մեքենայի ղեկին մի տղա է լինում արագ հասցնում է հիվանդանոց:Մի քանի ժամ հետո արդեն բոլոր իր ընկերները և իհարկե հայրը լինում են իր մոտ :
-Աղջիկս ,բայց դու քո սենյակում էիր ինչպես այդպես եղավ?
-Ես քեզ ամենինչ տանը կբացատրեմ…
-Կներեք կարելի է ,-ժպտալով ներս մտավ Էվելինան
-Ինչ ուրախ եմ քեզ տեսնել
Հարը լքում է պալատը : Ընկերուհիները սկսում են զրուցել:
-Գիտես մի հրաշք մեքենայի տակ եմ ընկել:
-Դու գիժ ես , չասես ինադու ես արել
-Եթե անկեղծ չէ , բայց եթե իմանայի ղեկին այդքան սիրուն տղա է հաստատ իանդու կընկնեի :
Սկեսցին ծիծաղել ներս մտավ վթարի ենթարկողը:
-Կարելի է?
-Էյյ.Ալեն Դու այստեղ ինչ ես անում?
-Դուք ծանոթ եք
-Իհարկե մերոնցից է , միայն չասես որ նա է քո ասած այն սիրուն տղան
Ալիսան կարմրելով ցանկացավ հասկացնել ,որ լռի ,սակայն տղան դա զգալով ծիծաղելով պատասխանեց
-Բարև ես Ալենն եմ , կներես չէի տեսել քեզ , մի քիչ ալկոհոլի ազդեցության տակ էի դրա համար էլ այդպես ստացվեց :
-Բան չկա, մի րոպե ասացիր Ալեն?
-Հա ,խի?
-Մի բան ասեմ կծիծաղեք,բայց ես երդվում եմ մի քանի ամիս առաջ տեսել եմ այս դեպքը իմ երազում,,,
-ՈՒրեմն Ալենը քո երազների ասպետն է
Եթե բժքույրը ներս չմտներ նրանք երկար դեռ կզրուցեին: Նրանք փոխանակվեցին հեռախոսահամարներով և գնացին: Ալիսան մնաց հոր հետ մենակ:
Հաջորդ առավոտ դուրս գրեցին Ալիսային: Տուն հասնելուն պես Ալիսան անընդհատ փաղչում էր հորից,սակայն եկավ պահը :
-Ուր ես գնում ?
-Խանութ
-Այդ երբվանից ես առանց ինձ տեղյակ պահելու գնում ինչ-որ տեղ:
-Հայրիկ ուղղակի խանութ եմ գնում,ինչ է չի կարելի
-Այստեղ դա կարևոր չէ, միայն չասես այն օրնել կեսգիշերին որոշել էիր գնալ խանութ
-Պապ էլ չի կրկնվի
-Հուսով եմ
-Դե իհարկե ինձ չի կարելի ոչինչ
-Ովքեր են քո ընկերները որտեղից ես ճանաչում
-Հաայրիկ խնդրում եմ վերջացրու նրանք իմ հարազատներն են ես նրանց հետ զգում եմ ինձ այնպես ինչպես դեռ երբեք չեմ զգացել:
-Նրանք ինձ դուր չեն գալիս
-Ին ձ էլ շատ բաներ դուր չեն գալիս:
Բարձր գոռգոռալ բարձրացավ սենյակ ,դուռն էլ շրխկացրեց իր ետևից: Նստեց համակարգչի առջև ու այդպես էլ մնաց մինչև լուսաբաց : Պատուհանից ներս մտավ Էլիսան հետևից էլ Մանեն: Մանեն Ալիսայի նոր ընկերներից էր:
-Ում են պետք այդ անպետք դասերը: Մի առաջարկ ունեմ գնանք կասեմ,-առաջարկեց Էլիսան
-ՕՕՕՕ ոչ ,միայն չասես…
-Կասեմ ,ինչ է չեք ուզում?
-Գնացինք:
Աղջիկները որոշել էին գնալ մի տեղ և մի քանի ընկերների հետ ծխել ծխախոտ: Ալիսան դեմ էր սակայն եթե ասեր այդ մասին կմտածեին թե վախենում է:
-ԵՍ առաջինն եմ տվեք ինձ այդ ծխախոտը :
Ու նրանց մոտ դարձավ դա սովորություն:Ամեն առավոտ գնում էին ծխելու,իսկ հետո դասերի փոխարեն գնում ինչ-որ տեղ սկեյթ քշելու կամ ինչ-որ թղթախաղեր խաղալու:
Անցան մի քանի ամիսներ: Նա 12 դասարան էր, այսինքն իր վերջին տարին: Բացակայելու համար ,երբ ուզում էին զանգել տուն, Ալիսան սխալ համար էր տալիս և հոր փոխարեն խոսում էր Ալենը,որը այդ ամիսների ընթացքում Էլիսայի հետ միասին դառել էին նրա ամենաամենաները:
Արդեն Ալիսան տվել էր իրեն շատ ազատություն : Սենյակում ծխում էր , խմում նաև երբեմն ինչ-որ անհասկանալի համբեր ընդունում : Նրա համար տան դուռը դառել էր իր պատուհանը: Էլիսան շատ անգամներ մնում էր Ալիսայի սենյակում:
Մռայլ օր էր Ալենը իրենց տանը ընթրիք էր պատրաստել: Ալիսան չգիտեր այդ մասին:
-Ներս մտիր
-Իսկ ուրեն մնացած աղջիկները?
-Չկան,իսկ հիմա աչքերտ փակիր
-Ինչ է անակնկալ?
-Այո,-մոտեցնելով սեղանի մոտ ասաց Ալենը,-իսկ հիմա նայիր
-ՕՕՕՕ ինչ սքանչել է ումես հրավիրել
-Քեզ
-Ինձ?
-Այո,ես ուզում եմ խոստովանել ինչ մենք հանդիպել ենք ես քեզանով տարված եմ,, Դու այն աղջիկնես ով ինձ պետք է . Դու մտածում այնպես ինչպես ես,դու իմ երկրորդ կեսնես
-ՀԱՀԱՀԱՀԱՀ ԻՆչքան ժամանակ ես ծաղսել անգիր անելու համար
-Դե մի քանի ժամ
-Ես շուտվանից գիտեյի, ու ինձ թվում էր ,որ դու էլ գիտես իմ զգացմունքների մասին
-Ես գաղափար չունեի
-Լավ կսարչի հիմա պատրաստածտ:
Իրենց միացան մի շարք աղջիկներ ու տղաներ: Սկսվեց իսկական խնջույք բոլորը խմում էին ծխում:
Ալիսան շատ ուշ վերադառնալով տուն տեսնում է հորը ուշագնաց վիճակում :Նստում է ղեկին ու շտապում է հիվադանոց: Չգիտեմ ինչ է կատարվում Ալիսայի հետ բայց նա մեքենան վարում է ուղիղ դեպի ձորը : Նրանց բաղտը բերում է ,որ մեքենան կանգ է առնում անդունդին շատ մոտ մի ծառի մոտ:
Ամբոջ մեքենան ջարդ ու փշուր է լինում :Արյունը ցփնում է ապակիներին: Մի քանի ժամ հետո գալիս է շտապ օգնությունը : Ալիսային մի կերպ ետ են բերում աշխարհ ,իսկ հայրը մահանում է : Ալիսան Իրեն է մեղադրում հոր մահվան մեջ : Նրան մխիթարում են իր ընկերները սակայն իզուր ոչինչ չի օգնում :
Ալիսան մնում է որբ…
Շարունակելի...
Ահա և հաջորդ մասը: Պատմությունը հեղինակային է:Շարունակությունը մի քանի օրից...
Կարծիքները մեյնաբանությունում,,,
Սիրով՝ Vampire))-ից (Մաշա)
..........
2015-01-17 23:53:36-Vampire)
2015-01-18 12:39:55..........
2015-01-18 12:40:34-Vampire)
2015-01-18 12:41:47..........
2015-01-18 12:42:42..........
2015-01-18 12:44:44☾MOON☽
2015-01-18 12:47:01-Vampire)
2015-01-18 12:50:25