Մաս 5

Նամակը բացեց և սկսեց բարձրաձայն կարդալ…

" Շնորհակալ եմ բոլորին այն ամենի համար , ինչ արել են ինձ համար: Շնորհակալ եմ  իմ ընկերներին ,որ տարան ինձ դեպի մահը, ես դա էլ ուզում էի: Իմ տեղը այստեղ է, հորս և մորս կողքին: Ես այս աշխարհում չպետք է լինեի , սա իմ տեղը չէ… Շնորհակալ եմ այն մարդկանց ովքեր այնպես արեցին, որ ես իմ վերջին շունչը չփչեմ այդ անտանելի պատերի ներսում՝ բանտում:  Ալեն . ես իսկապես սիրել եմ քեզ , դու ինձ հետ արդարացի չեղար ,երբ ես բանտում էի ես քեզ էի սպասում,ոչ թե ազատությանս : Քեզ երջանկություն եմ մաղթում ,եղիր երջաննիկ: ԵՍ հիվանդ եմ ՝ անբուժելի ,  շուտով կկատարվի երազանքս՝ կմահանամ:  Ուզում եմ բոլորտ իմանաք ,որ ես ժպիտով եմ մահանում : Ես վստահեմ ,որ իմ գերեզմանին այցելելու է 5 հոգուց ոչ ավել մարդ: Շնորհակալ եմ իրենց…

Կյանքը լավ բան է , պետք է ճիշտ ապրել: Ես սխալ ապրեցի, դրա համար ես ուզում եմ հեռանամ այս աշխարհից: Հաջողություն եմ ասում բոլորին, մնացեք, եղեք առողջ ու երջանիկ…

Ծնողներս ես գալիս եմ Ձեզ մոտ, մենք կլինենք երջանիկ երկնային կյանքում :

Ընդունեք ինձ Ձեզ մոտ…

Մնա՜ք բարով…    "

Ալենի աչքերից արցունքները գլորվում էին : Նա ինքն իրեն խոստացավ ,որ երբեք չի մոռանա նրան…

Էլիսան  իրեն չէր ներում ,որ իր ընկերուհու հիվանդության մասին չէր իմացել ու իրեն պահել էր այդպես վերջին հանդիպման ժամանակ: 

Անցավ մի քանի տարի: Էլիսան ամեն շաբաթ այցելում էր պարտաճանաչ գերեզմանին : Կիսվում էր, լաց լինում :

" Լսիր ընկերուհիս, ես փոխվել եմ , բուժվում եմ , էն աղբից  չեմ օգտագործում: Շատ կուզենայի ամենինչ շուտ հասկանալ,սակայն ուշ է , ուզում եմ դու այդտեղ հագիստ լինես: Ներիր ինձ խնդրում եմ:  Ես միշտ կհիշեմ քեզ: "

Ալենը ամուսնացել էր : Սակայն  ամիսը մի քանի անգամ դեռ օգտագործում էր հաբեր: Երջանիկ չէր , քանի-որ Ալիսայի մահը ծանրացել էր նրա խղճին: Տեղափոխվել էին  ուրիշ երկիր, դա էր պատճառը ,որ չէր այցելում նրա գերեզմանին: Սակայն նա ամեն վարկյան գտնվում էր հոգով իր կողքին: Ֆիզիկապես ներկա էր , իսկ հոգեպես սավառնում էր երկնքում :     

  The End

Ահա և վերջ, կներեք ինձ ես գիտեմ ,որ այդքան էլ լավ չէր ստացվել, ուղղակի որոշեցի վերջացնեմ... 

Սիրով՝ Vampire...))) (Մաշ)