Տարածել
Բացել կարդալու ռեժիմը
Դատարկություն-Հեղինակային
Դատարկությու՜ն է տիրել սրտսի…
Կամա՜ց-կամա՜ց հանգչում եմ,
Հանգչում եմ վառվող մոմի պես:
Թեթև քամի և, այլևս չեմ լինի…
Այլևս ոչինչ չեմ զգում:
Չէ՛՛,զգում եմ քարացած սրտումս` ցավ եմ միայն զգում:
Ամեն ինչ մեջս սառելա՜…
Սառումա նաև սիրտս…
Ուզում եմ ամբողջովին դտարկվել քեզանից:
Ուզում եմ ապրել` ապրել առանց ցավի,
Ու տխրության…
Վերջապես ես էլ եմ ուզում երջանիկ լինել:
Քեզ սրտիցս անպայման կդատարկե,…
Այն կպահեմ նրա համար,ով միայն սեր կլցնի այնտեղ:
