Սա իրական պատմություն է, գրված մի իրական անձի խոսքերից: Սակայն, իմ զրուցակիցը խնդրել է չբացահայտել իր անունը եւ որոշ մանրամասներ պահել գաղտն: Նա բժիշկ է, ով անցել է երկու պատերազմի միջով՝ Հայրենական եւ կորեական: Մենք նստել էինք մի փոքր, հարմարավետ սենյակում, եւ նա ինձ պատմում եր հետաքրքիր, պատմություններ: Նա հավեսով պատմում էր տարբեր պատմություններ և ուրախանում էր դրանք հիշելով, և հանկարց նա հիշեց մի պատմություն, որը նրան տխրեցրեց և գցեց մտածմունքների մեջ:
-Դա պատերազմից առաջ էր: Ես պարզապես ավարտել էի բժշկական համալսարանը, և ինձ ուղարկել էին աշխատանքի հարավ ՝ ղազախական տափաստաններ: Աշխատում էի մի փոքր տարածքում ՝ որպես սրտի վիրաբույժ , բայց երբեմն փոխարինում էի պաթոլոգանատոմին:
Այդ օրը ես չէմ մոռանա մինչև կյանքիս վերջ, շատ պացիենտներ ունեի և շունչ քաշելու վայրկյան չունեի: Ինձ մոտ եկավ սանիտարը և ասաց, որ շտապ դեպք է պատահել՝ բերել են մի տղամարդու, որին կայծակը խփել է և սպանել, պետք էր շտապ դիահեռձել: Իմ կոլլեգաները նայեցին և ասացին որ տղամարդը հաստատ մահացած է: Բարեկամները շտապում էին՝ ճանապարը երկար էր ու ժամանակատար: Հենց այդ վայրկյանին ես վերցրեցի ֆուրունկուլը և չէի կարող հեռանալ սենյակից: Ասացի որ կմոտենամ մի քանի րոպեից, կանչեցի բուժքրոջը ասացի որ գործիքները պատրաստի, իսկ ես շուտով կմոտենամ: Արդեն ես ուզում էի դուրս գալ սենյակից և հանկարց մի շշուկ լսեցի, նա ինձ ասում էր Մ՜Ի ԳՆԱ: Ես շրջվեցի, նայեցի չորս կողմս մարդ չկար, իսկ բուժքույրը վիրահատարանում էր: Վայրկյանական բերեցին մի պացիենտի ծնկի բաց կոտրվածքով, ես անհապաղ պետք է օգնություն ցուցաբերեի: Երբ իմ ետեվից կրկին եկավ սանիտարը ես զբաղված էի : Վերջացնելուց հետո կրկին ինձ լսվեց Մ՜Ի ԳՆԱ, կրկին մարդ չկար բացի պացիենտից, բայց նա անգիտակից էր: Արդեն ուզում էւ մտնեի դիահերձարան, բայց կրկին մի պացիենտ բերեցին սուր առնահոսությամբ և ես նորից պետք է օգնեի:
Իմ կաբինետ մտավ սանիտարը ես ասաց, որ գլխավոր բժիշկը կատաղած է: Ես ասացի, որ վերջացրել եմ և շուտով կգնամ դիահերձարան: Մոտենալով դռանը ես կրկին լսեցի այդ ձայնը Մ՜Ի ԳՆԱ: Եվ ես որոշեցի, որ ամեն գնով չէմ գնալու դիահերձարան: Մնացի կաբինետում: Մի քանի րոպե հետո եկավ կատաղած գլխավոր բժիշկը և ասաց, թե ես ինչու չէմ գնում և դիահերձում այդ մարդուն ինչին ես պատասխանեցի, որ շատ պացիենտներ ունեմ հեռթը խեղտում է ու խորհուրդ տվեցի, որպեսզի թերապեվտին կանչեն՝ թող դիահերձի: Գլխավոր բժիշկը կանչեց թերապեվտին և տարավ դիահերձարան:
Քսան րոպեից սկսվեց դիահերձումը: Եվ տեղի ունեցավ սարսափելին, կոլլեգաց սղոցեց կրծքավանդակի ոսկորները հանեց դրանք, սկսեց կտրել թոքերից մեկը և հանկարց մահացածը վերթռավ տեղից, արյունը ցպնելով և գոռալով գցվեց կոլլեգաից վրա: Վախեցաց կոլլեգաց վազելով եկավ մոտս և ասաց, որ արագ գնամ դիահերձարան տղամարդը ողջ է, փրկեք նրան: Ես վերցրեցի գործիքներս և վազեցի այնտեղ, բայց արդեն ուշ էր տղամարդը ընկած էր գետնին՝ արյան մեջ էր ամբողջովին:
Կոլլեգաիս դատեցին 16 տարի ազատազրկման՝ չմտածված սպանության համար, 3 տարի անց նա կախվեց բանտում, իր իսկ կտորէ գոտիով: Իսկ ես մինչ այսոր չգիտեմ թե ինչը կամ օվ ինձ փրկեց, պահապան հրեշտակը, թե ինտուիցիան.- պատմելուց հետո նա խաչակնքվեց և գնաց քնելու, իսկ ես մնացի միայնակ մտածելու թե ինչը նրան փրկեց.....
Սա ինձ պատմել է մի ռուս պապիկ, դեպքը տեղի է ունեցել իր ծանոթի հետ:
Բայց կրծքի ոսկորները հանելուց ու թոքերից մեկը կտրելուց հետո նա ու կունենա՞ր վեր կենալու: Արդար չի,ես էլ էի կայծակը օգտագործելու իմ պատմության մեծ,բայց երևի ուրիշ բան կմտածեմ :) Ամեն դեպքում հետաքրքիր էր ,շնորհակալություն:
Հետաքրքիր էր: Իրականին բավականին մոտ, նման մի պատմություն էլի եմ լսել:
Շտապ եզրակացություն են արել,թե՝ մահացած է, սովորաբար կայծակահարվածներին թաղում են հողի տակ, հետո հանում, այդ ժամանակ նոր ասում՝ մահացած է թե՞ ոչ:
Լավն էր (բռավո)
FLY(Կուլե)
2015-07-18 02:06:22FLY(Կուլե)
2015-07-18 02:09:13Dark Coffee
2015-07-18 12:22:04Crazy
2015-07-18 11:40:14Dark Coffee
2015-07-18 12:21:46Մելինե
2015-07-18 21:27:40Dark Coffee
2015-07-19 00:39:48Մելինե
2015-07-19 12:20:01Dark Coffee
2015-07-19 13:30:40Նորեկների շահերի պաշտպանը քոփիում :D (լուրջ եմ ասում)
2015-07-19 13:33:46