Թոփ հեղինակներ

Copy SMS

Բացել կարդալու ռեժիմը

Մի՞թե

Մի՞թե - էսսէ, Ցունամի


Լռությու՛ն, խնդրում եմ, անջատեք բոլոր հեռախոսները, ներկայացումը սկսվում է:


Եվ սկսվեց պարը: Պարում էր նա, այնքան գեղեցիկ, այնքան փխրուն, որ անվերջ նայել կարելի է: Իսկ մարդիկ կանգնած բեմից դուրս՝ հեռվում, ծափահարում են նրան՝ իր գեղեցիկ պարի համար: Եվ ոչ մեկի մտքով անգամ չի անցնում, որ իր մեջ կուտակած ցավն է դուրս հանում, որ իր ամեն մի շարժում մի խոսք է, մի պատմության մասնիկ, որ իր պարը ցավ է նշանակում, իսկ մարդիկ ծափահարում են նրար ցավի համար, գոչում «բռավո, հիանալի կատարում»:


Մի՞թե կարելի է ցավին անվերջ նայել ու ծափահարել...


Ցունամի
2016թ.

Ցունամի
10

6

1324

  • Անի
    2017-06-03 21:38:40
    արվեստում զգացմունքներն անպակաս են ... շատ հավանեցի
  • Ցունամի
    2017-06-04 14:20:43
    բայց ոչ կյանքում....շնորհակալ եմ կարծիքի համար
    • Անի
      2017-06-04 17:05:04
      համաձայն եմ
  • tiko
    2017-06-04 16:36:04
    քունեմ լավտ բոզ (ուրախ)
  • Поймала
    2017-06-05 01:09:11
    սիրե՜ց (ծաղիկ)