Աշուն (Տխուր եմ)
Տխուր եմ … Ատում եմ քեզ ու նախանձում . ախր ու երջանիկ ես … Աշուն . . . Սիրում եմ աշնան երեկոն , այն շատ գեղեցիկ է : Երբ խոր աշուն է ես անհամեր սպասում եմ վերջին տերևի անկմանը ,վերջին տերևին ինձ եմ նմանեցնում :
Ամեն աշնան վերջ ցավս մեղմանում է : Երբ աշուն է և անձրև, հոգիս անձրևի ամեն կաթիլի հետ երգում է տխրություն ու պարում աշնան մեղմ քամու տակ …
Աշունը հոգին է լացող տխրության : Գարունը հույսն է : Ձմեռը ,երբ սիրտս սառչում է :
Ամառը երջանկությունն է ,միշտ լաց է լինում ՝ ջրելով Գարնան մնացած հույսերը :
Լուռ եմ ես, քանզի հոգնել եմ խոսելուց : Տխուր եմ ես, քանզի այդ եմ ես :