Աշուն (Տխուր եմ)

Տխուր եմ … Ատում եմ քեզ ու  նախանձում . ախր  ու երջանիկ ես … Աշուն . . . Սիրում եմ աշնան  երեկոն , այն շատ գեղեցիկ է : Երբ խոր աշուն է ես անհամեր սպասում եմ վերջին տերևի անկմանը ,վերջին տերևին ինձ եմ նմանեցնում  :  

Ամեն աշնան  վերջ  ցավս մեղմանում է :  Երբ  աշուն է և անձրև, հոգիս անձրևի ամեն կաթիլի հետ երգում է տխրություն  ու պարում աշնան մեղմ քամու տակ … 

    Աշունը հոգին է լացող տխրության :      Գարունը հույսն է  :                   Ձմեռը ,երբ սիրտս սառչում է  :

               Ամառը երջանկությունն  է  ,միշտ լաց է լինում ՝ ջրելով Գարնան մնացած հույսերը :

 Լուռ եմ  ես, քանզի հոգնել եմ խոսելուց :  Տխուր եմ ես, քանզի այդ եմ ես :