Խաբկանք

Երբ լռում են բերանները՝ 

Լռում է նաև աշխարհը, 

Լռում են ծովերը, գետերը,

Լռում է ամբողջ տիեզերքը:

Լռության մեջ այդ թախծոտ՝

Չեն լռում միայն սրտերը,

Չեն լռում նաև հոգիները,

Բաբախում են ու գոռում,

Բայց խորքից են, չեն լսվում:

Մարդիկ լռում են, բայց միայն արտաքուստ,

Լռում են, բայց ժպիտը շատ բան է ասում,

Լռում են, բայց աչքերը՝ լեգենդներ են հյուսում,

Լռում են, բայց ձեռքերը շոյում են իրերը,

Լռում են, բայց ոտքերը քայլում են առաջ:

Լռում են, չեն խոսում, բայց մտքերը ճչում են ուճչում,

Մարդիկ երբեք չեն լռում, լռում են միայն բերանները:

                                                                                                     Գայա Հայկազ