Անվերնագիր...

Քաղաքում մի խումբ ստվերներ են շրջում,
Իսկ դու էկրանից այն կողմ ես...

Ժպտու՞մ ես:

Չնայես աչքերիս,
Բեմի վարագույրն իջեցված է։

Բաց թող ձեռքս...

Միգուցե ես էլ ստվեր դառնամ,
Ի՞նչ կասես...

Այդպես կձուլվեմ բոլորին,ում չեն դիպչում։Հոգի չունեն,որ ամուր գրկես....
Գիտե՞ս ներկայացումը կիսատ եմ թողնում,որովհետև հոգնել եմ։

Հեռանում եմ առանց դրամայի,բայց կգաս,խնդրում եմ... Գրողը տանի՜ ինչ շուտ մթնեց։

Ա.Բ