Թոփ հեղինակներ

Copy SMS

Բացել կարդալու ռեժիմը

Եթե վիճակվել է… չվիճակվել իրար…

 

Եթե վիճակվել է… չվիճակվել իրար… - Անդամների բլոգեր, Հայացք դեպի անցյալ

Մեզ վիճակվեց — մենք հանդիպեցինք կյանքում:
Վաղ գարուն էր: Ձնհալ: Կարծես օդն էր գինով:
Եվ մենք ` երկու ցավի, երկու դավի ճանկում
Բռնվեցինք մի նոր, չկրկնվող սիրով:

Ու վիճակվեց… ապրել մեկս մեկից բաժան,
Մեկս մեկի համար, առանց մեկս մեկի,
Քեզ ` չազատել երբեք այս կարոտից դաժան,
Ինձ` չքայլել երբեք ձեռքս տված ձեռքիդ… 

Կյանքի՜ հետ ենք կարծես տվել մենք ձեռք-ձեռքի:

Այդպես ձեռք չեն տալիս, երբ դաշինք են կնքում,
Այդպես ձեռք են տալիս, երբ բռնում են գրազ…

Արի հպա՛րտ մնանք, դու իմ անա՜նց երազ,
Արի չտրտջանք մեր անուրախ կյանքում
Ո՛չ մեզ, ո՛չ մեր բախտի, ո՛չ աշխարհի վրա –

Եթե վիճակվել է… չվիճակվել իրար…

Արմենուհի
5

6

830

  • Արմենուհի
    2018-05-11 16:53:03
    Պարույր Սևակ սիրողներ կան?
  • Artsrun Suqoyan
    2018-05-28 19:03:50
    իհարկե կան
  • Արմենուհի
    2018-06-02 19:15:24
    urax em (լավ)
  • Նվարդ Պոստոլակայան
    2018-06-13 22:23:50
    հա բա ոնց
  • Նվարդ Պոստոլակայան
    2018-06-13 22:24:34
    ՀԱՅԱՍՏԱՆ Իմ քաղցրանո՜ւն, Իմ բարձրանո՜ւն, Իմ տառապա'ծ, Իմ փառապա'նծ: Հների մեջ` դու ալեհեր, Նորերի մեջ` նոր ու ջահել. Դու` խաղողի խչմարված վազ, Վշտերդ` ջուր, ինքդ ավազ. Դու` բարդենի սաղարթաշատ, Առուն ի վար փռված փշատ. Դու` կիսավեր ամրոց ու բերդ, Մագաղաթյա մատյանի թերթ. Դու` Զվարթնոց-ավեր տաճար, Կոմիտասյան ծիրանի ծառ. Դու` ջրաղաց խորունկ ձորում, Դու` հորովել անուշ ծորուն, Փայլ գութանի արծաթ խոփի. Դու` նե'տ, նիզա'կ, մկո'ւնդ կոպիտ, Դու` հայրենի ծխանի ծուխ, Դու` անգի'ր վեպ, դու Սասնա ծո՜ւռ... Իմ փառապա'նծ, Իմ տառապա'ծ, Իմ բարձրանո՜ւն, Իմ քաղցրանո՜ւն: Դու մրգերի շտեմարան, Ոսկևազյան գինու մառան. Դու` թավշե դեղձ, դու` փրփուր հաց, Արտաշատյան խաղող սևաչ. Դու Սևանի վառվող կոհակ. Երևանի սյուն ու խոյակ. Դու` հանգրվան, կանչող փարոս, Դու հայկական գերբ ու դրոշ. Խոսուն վկա կոտորածի ՈՒ վճիտ աչք ցամքած լացի. Արդարության ահեղ ատյան, Սրի պատյան, Սիրո մատյան - Միշտ հի'ն ու նո'ր իմ Հայաստան: Показать подарки Аватара пользователя Армине Супермодератор Супермодератор Информация: Показать детали Вернуться к началу Պարույր Սևակ Сообщение:#32 Сообщение Армине » 01 окт 2008, 01:07 ՑԱՎՆ Է ՀԱՃԱԽ ԱՌԱՋ ՄՂՈւՄ Անհարմար է բոբիկ քայլել, Այս կոշիկն էլ շատ է նեղում: Ինչպե՞ս քայլել առանց ուղու, Այս ճամփան էլ շատ է շեղում: Դոփել տեղու՞մ: Բայց դրանից Ո՛չ կոշիկըդ կլայնանա, Ո՛չ էլ ցավը կմեղմանա... Ցա՜վն է հաճախ առաջ մղում: ԳԻՏԵ՞Ս, ՍԻՐԵԼԻՍ... Գիտես, սիրելի՛ս, Ո՛վ է անխելքը, Եվ անբուժելի՝ Ո՛ր խոցն ու վերքը. -Երբ ո՛չ թե կտրում, Այլ համբուրում ես Քեզ անխղճորեն Հարվածող ձեռքը: